24/06 Mezmurlar 92-94
[tr] Mezmurlar 92-94
92:1 Ya RAB, sana şükretmek,
Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek,
Sabah sevgini,
Gece sadakatini,
On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!
4 Çünkü yaptıklarınla beni sevindirdin, ya RAB,
Ellerinin işi karşısında sevinç ilahileri okuyorum.
5 Yaptıkların ne büyüktür, ya RAB,
Düşüncelerin ne derin!
6 Aptal insan bilemez,
Budala akıl erdiremez:
7 Kötüler mantar gibi bitse,
Suçlular pıtrak gibi açsa bile,
Bu onların sonsuza dek yok oluşu demektir.
8 Ama sen sonsuza dek yücesin, ya RAB.
9 Ya RAB, düşmanların kesinlikle,
Evet, kesinlikle yok olacak,
Suç işleyen herkes dağılacak.
10 Beni yaban öküzü kadar güçlü kıldın,
Taze zeytinyağını başıma döktün.
11 Gözlerim düşmanlarımın bozgununu gördü,
Kulaklarım bana saldıran kötülerin sonunu duydu.
12 Doğru insan hurma ağacı gibi serpilecek,
Lübnan sediri gibi yükselecek.
13 RABbin evinde dikilmiş,
Tanrımızın avlularında serpilecek.
14 Böyleleri yaşlanınca da meyve verecek,
Taptaze ve yeşil kalacaklar.
15 ‹‹RAB doğrudur! Kayamdır benim!
O'nda haksızlık bulunmaz!›› diye duyuracaklar.
93:1 RAB egemenlik sürüyor, görkeme bürünmüş,
Kudret giyinip kuşanmış.
Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.
2 Ya RAB, tahtın öteden beri kurulmuş,
Varlığın öncesizliğe uzanır.
3 Denizler gürlüyor, ya RAB,
Denizler gümbür gümbür gürlüyor,
Denizler dalgalarını çınlatıyor.
4 Yücelerdeki RAB engin suların gürleyişinden,
Denizlerin azgın dalgalarından
Daha güçlüdür.
5 Koşulların hep geçerlidir;
Tapınağına kutsallık yaraşır
Sonsuza dek, ya RAB.
94:1 Ya RAB, öç alıcı Tanrı,
Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
2 Kalk, ey yeryüzünün yargıcı,
Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB,
Ne zamana dek sevinip coşacak?
4 Ağızlarından küstahlık dökülüyor,
Suç işleyen herkes övünüyor.
5 Halkını eziyorlar, ya RAB,
Kendi halkına eziyet ediyorlar.
6 Dulu, garibi boğazlıyor,
Öksüzleri öldürüyorlar.
7 ‹‹RAB görmez›› diyorlar,
‹‹Yakupun Tanrısı dikkat etmez.››
8 Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin;
Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
9 Kulağı yaratan işitmez mi?
Göze biçim veren görmez mi?
10 Ulusları yola getiren yargılamaz mı?
İnsanı eğiten bilmez mi?
11 RAB insanın düşüncelerinin
Boş olduğunu bilir.
12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin,
Yasanı öğrettiğin insana!
13 Kötüler için çukur kazılıncaya dek,
Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
14 Çünkü RAB halkını reddetmez,
Kendi halkını terk etmez.
15 Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak,
Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
16 Kötülere karşı beni kim savunacak?
Kim benim için suçlulara karşı duracak?
17 RAB yardımcım olmasaydı,
Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
18 ‹‹Ayağım kayıyor›› dediğimde,
Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19 Kaygılar içimi sarınca,
Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
20 Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi
Seninle bağdaşır mı?
21 Onlar doğruya karşı birleşiyor,
Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22 Ama RAB bana kale oldu,
Tanrım sığındığım kaya oldu.
23 Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü
Kendi başlarına getirecek,
Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak,
Evet, köklerini kurutacak.
